Jurisprudentie
Per 1 januari 2024 zal de jurisprudentie van de RSJ in het dossier niet meer worden geupdatet en per 1 juli 2024 zal deze volledig worden verwijderd. U kunt de jurisprudentiedatabank van de RSJ hiervoor raadplegen.
Jurisprudentie beklagcommissie
28 juli 2016, KC 2016/040
Klager beklaagt zich over het niet doorgaan van een reeds toegekend incidenteel verlof om afscheid te nemen van zijn grootvader. Volgens de beklagcommissie mag van de directie, zeker binnen een
ISD, worden verwacht dat zij handelt als een betrouwbare partij en opgewekt vertrouwen waar maakt. De directie had daarom inspanningen moeten verrichten om het reeds toegekende verlof mogelijk te maken. Tevens meegewogen wordt dat er in casu sprake was van een beladen afscheid. Het beklag wordt gegrond verklaard, met toekenning van een compensatie aan klager van 50 euro.
Jurisprudentie beroepscommissie
RSJ 5 september 2016, nr.16/2169/GA
De beroepscommissie is van oordeel dat mede in het licht van de omstandigheid dat klager zich in fase 1 van de ISD maatregel bevond, de directeur heeft kunnen beslissen dat de noodzaak van klagers verlof ontbrak. Nu bovendien zowel een aanvaardbaar verlofadres als een verlofplan ontbraken, kan de beslissing van de directeur bij afweging van alle in aanmerking komende belangen niet als onredelijk of onbillijk worden aangemerkt. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard en de uitspraak van de beklagcommissie worden bevestigd.
RSJ 3 mei 2016, nr. 16/0082/GA
Voor de directeur staan vervolgens twee wegen open om de verloven in te trekken, hetzij via een wijziging van klagers programma als onderdeel van zijn verblijfsplan als bedoeld in artikel 44h e.v. van de Penitentiaire maatregel (Pm), hetzij als een individuele beslissing. Gebleken is dat de directeur voor het laatste heeft gekozen. Per schriftelijke beslissingen van 27 november en 3 december 2015 heeft de directeur besloten de aan klager toegekende ISD-verloven in te trekken. Naar het oordeel van de beroepscommissie is daarmee voldaan aan de schriftelijke mededelingsplicht als bedoeld in artikel 6 van de Regeling. De schriftelijke beslissingen zijn aan klager gericht. De beroepscommissie gaat voorbij aan klagers stelling dat deze beslissingen niet zijn uitgereikt, nu hem dit niet in zijn belangen heeft geschaad. Klager wist dat deze beslissingen zouden volgen en is hiertegen ook tijdig in beklag gegaan. Het beroep zal in zoverre ongegrond worden verklaard.
RSJ 1 april 2015, nr. 15/0116/GV
Door klager wordt gesteld dat hem op 6 oktober 2014 mondeling is medegedeeld dat zijn toekomstige onbegeleide verloven zijn ingetrokken wegens cannabisgebruik. Nu er geen verzoek tot vrijheden aan de directeur is voorgelegd en er dus geen weigering van verlof heeft plaatsgevonden, terwijl zich in het dossier geen schriftelijke stukken bevinden met betrekking tot een intrekking van klagers verlof door de directeur kan hetgeen in beroep is aangevoerd naar het oordeel van de beroepscommissie niet tot een andere beslissing leiden dan die van de beklagcommissie. Het beroep zal derhalve ongegrond worden verklaard.
RSJ 25 juni 2013, 13/1944/GV
Alleen in het kader van strafonderbreking kan toestemming worden verleend Nederland te verlaten. ISD-maatregel is geen vrijheidsstraf maar een vrijheidsbenemende maatregel. Strafonderbreking derhalve niet mogelijk. Beroep ongegrond.
RSJ 30 augustus 2012, 12/1377/GA en 12/1626/GA
Afwijzing van verzoek om bijdrage in verblijfkosten ten aanzien van reeds genoten verloven vanuit ISD. Sprake van verlof als bedoeld in art. 20c Regeling tijdelijk verlaten van de inrichting. Bepalingen in Vaststelling reis- en verblijfkosten zijn hierop niet van toepassing. Sprake van lacune in regelgeving. Zo lang hierin niet is voorzien, kan directeur ingevolge discretionaire bevoegdheid die art. 13, eerste lid, van de Regeling hem verleent, beslissen of gedetineerde in aanmerking komt voor een bijdrage in reis- en verblijfkosten. Klager heeft verzoek niet toegelicht. Afwijzing directeur daarom niet onredelijk of onbillijk. Beroep van directeur gegrond.
